INCOTERMS 2020

ICC (International Chamber of Commerce) tarafından 1963 yılından itibaren belirlenen INCOTERMS (International Commerce Terms) uluslararası ticarette kullanılan, gönderim sürecinin detaylarını içeren terimlerdir. Bu terimler gerçekleşecek ticari sevkiyatta ihracatçı ve ithalatçının sorumluluklarını, genel anlamda ürün bedeli, sigorta ve taşıma detaylarından hangisinin ithalatçı hangisinin ihracatçı tarafından taahhüt edildiğini belirtir.

INCOTERMS 1980 yılından itibaren her 10 yılda bir güncellenmiştir. En güncel hali olan INCOTERMS 2020, 1 Ocak 2020 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiştir.

Aşağıda sizler için bu gönderim yöntemlerini 4 ana başlıkta listeledik.

1.Grup E:

1.1.EXW:

Açılımı ”Ex works” olan bu teslim yöntemi, masraf kalemlerinin tamamının ithalatçıya ait olduğunu belirtir. Genel kullanımda ihracatçının hedef ülkedeki fabrikasına ya da deposuna teslim edilmesi olarak bilinir.

2.Grup F:

2.1. FCA:

Açılımı ”Free Carrier” olarak bilinen bu teslim yöntemi, genel anlamda taşıyıcıya teslim şeklinde özetlenebilir. İhracatçı ürünün ihracat belgeleme ve prosedür işlemleri aynı zamanda belirli bir noktaya kadar nakliyesinden sorumludur. Ürünün hedef ülke içerisindeki nakliye işlemleri ve ithalat prosedürleri alıcı firmanın sorumluluğundadır.

2.2. FOB:

Açılımı ”Free on Board” olan bu teslim yöntemi, ülkemizde gemi bordasına teslim olarak özetlenmiştir. Genel anlamda açıklığa kavuşturmak istenirse, ihracatçı firma ürünün gemi bordasına teslim edilene kadar olan belge işlemleri, gümrük işlemlerinden sorumludur. Ürün gemiye aktarıldıktan sonraki süreç ithalatçının kontrolü ve sorumluluğundadır. En sık kullanılan teslim yöntemlerinden biridir.

2.3.FAS:

Açılım olarak ”Free Alongside Ship” olan bu teslim yöntemi, Türkçe’ye gemi yanında teslim olarak çevrilmiştir. Ticarete konu olacak ürünün, gemi rıhtımına ya da yükleme alanına teslim edilmesidir. Sevkiyat aracı maliyeti ve ürünün fiziki taşıma maliyetleri alıcının sorumluluğundadır.

3.Grup C:

3.1.CFR:

Açılımı ”Cost and Freight” olarak tanımlanan bu teslim yöntemi, ürün bedeli ve navlun olarak bilinmektedir. Aynı zamanda navlun bedeli ödenmiş olarak da tanımlanmıştır. Gerçekleşecek herhangi bir ticaret durumunda, taşıma maliyetinin ihracatçı firma tarafından karşılanacağını bildirir. Taşıma sırasında meydana gelecek hasarlar ve sigorta ithalatçı firma tarafından karşılanır.

3.2.CIF:

Açılım olarak ”Cost, Insurance and Freight” olarak bilinir. Direkt çevirisi mal bedeli, sigorta ve navlun şeklindedir. Genel anlamda satıcının, sigorta ve taşıma bedelini kendi belirlediği çerçevede karşılayacağını taahhüt etmesidir. Gönderim yöntemleri arasında en çok kullanılan yöntemlerden biridir. Alıcının sorumluluğu ise ürünün satıcı tarafında belirlenen ve naklettirilen son konumundan sonra başlar. Risk ve maliyet satıcı için daha fazladır. Yoğunlukla deniz yolu taşımacılığında kullanılır.

3.3.CPT:

”Carriage Paid To” olarak belirlenen teslim yönteminin kısaltılmış halidir. Ülkemizde taşıma ücreti ödenmiş teslim olarak bilinir. İhracatçının sorumluluğu ürünün taşıma aracısına nakli ile başlar çıkış gümrük işlemleri ile devam edip, gerekli evrakları alıcı firmaya iletmesiyle sonlanır. Alıcı sorumluluğu ise ürünlerin sigortasını yapmaktır. CFR terimi ile benzerlik gösterse de CPT yöntemi daha çok birden fazla gönderim yolunun beraber kullanılması durumlarında yaygın olarak kullanılır.

3.4.CIP:

Açılımı ”Carriage and Insurance Paid to” olarak bilinir. Yukarıda bahsedilen CPT ve CFR gibi ihracatçının taşıma bedelini karşıladığını taahhüt ettiği gönderme yöntemidir. Bu duruma ek olarak satıcı sigorta bedelini de öder. Genel süreçte ürünün teslim noktasına kadar olan sürecin sorumluluğuna sahiptir. Benzer yöntemlerden farkı sigorta zorunlu değildir. Fakat gerçekleşecek herhangi bir hasar, kaza durumunda sorumluluk satıcınındır.

4.Grup D:

4.1.DAP:

Bu gönderim yönteminin açılımı ”Delivered at Place”dir. İhracatçı firmanın hedef ülkeye ve adrese gerçekleşecek olan ticarette, vergiler hariç bütün masrafları karşılayacağını taahhüt ederek göndermesidir. İthalatçı sorumluluğu yalnızca vergileri ödemektir.

4.2.DPU*:

Açılımı ”Delivered at Place Unloaded” olan bu gönderim yöntemi, ülkemizde belirtilen yerde eşya boşaltılmış teslim olarak bilinir. Bu gönderim yönteminde satıcı ürünlerin belirlenen yere nakliyesi ve bu yerde boşaltılmasını taahhüt eder. Boşaltımın karşılandığı tek gönderim yöntemi olduğu için maliyet ve risk konusunda satıcının yükümlülüğü fazladır.

4.3.DDP:

Açılımı ”Delivery Duty Paid” olan bu teslim yöntemi, gümrük resmi/vergileri ödenmiş anlamına gelmektedir. DPU gönderim yönteminden farkı belirlenen konumda satıcının boşaltma işlemini taahhüt etmemesidir. Yani boşaltma işlemi alıcının sorumluluğundadır. İhracatçı bu varış noktasına gelene kadar oluşacak bütün masrafları karşılama durumundadır.

 

*INCOTERMS 2010 içerisinde bulunan DAT(Delivered at Terminal) 2020 düzenlemesinde uygulamadan kaldırılmıştır. DPU INCOTERMS 2020 düzenlemesinden sonra eklenmiştir.

Derleyen: Kadir Zeyrek

Email Listemize Kaydolun